The story of Easter

Oke jullie moeten nu vast denken jaa daaagg niet weer een verhaal nadat het vorige verhaal al zo ellendig lang was! Maarr aangezien ik voorlopig geen tijd zal hebben om te schrijven en afgelopen weekend zeker de moeite waard is om een verhaal over te schrijven krijgt dit weekend een verhaal op zich:)

Dit weekendje had al enige voorbereiding dus daar ga ik mee beginnen..Weken waren Christel en ik al aan het bedenken wat we in dit weekend gingen doen omdat we beiden 4 dagen vrij hadden en wilde voorkomen dat we alleen thuis zouden belanden. In eerste instantie zou het een tripje naar Melbourne worden maar aangezien we allebei niet zo snel zijn in het maken van beslissingen waren de vluchten al snel veel te duur geworden dus hebben we het plan gewijzigd naar het huren van een auto.

Het begon eigenlijk donderdagavond al een klein beetje doordat ik met Amber had afgesproken om te gaan uiteten in Chatswood, hier hebben we heerlijk ‘fingerfood’ gegeten en cider gedronken totdat we van een van de barmannen de opmerking kregen ‘Are you still here?’ Dat is in een bar meestal je teken om je ergens anders heen te verplaatsen, het was overigens duidelijk dat dit zijn eerste werkdag als barman was want dat is niet bepaald de slimste opmerking om naar je klanten te maken:)

Vrijdagochtend was hier in alle vroegte alweer het hele huishouden in rep en roer omdat ze een zeiltripje gingen maken, helaas waren ze hierdoor niet in de gelegenheid om mij naar het vliegveld te brengen waar ik de auto moest ophalen dus kreeg ik het advies om een backpack van hun te lenen en daar alle spullen in te doen en met de trein naar het vliegveld te gaan. Nu kennen jullie me allemaal waarschijnlijk goed genoeg om te weten dat dit niet helemaal past bij mij (enorm slecht in inpakken en dus altijd weer te veel spullen meenemen) dus na een wanhopige poging om alles van kampeerspullen tot kleding en stoeltjes in de backpack te krijgen heb ik toch maar besloten om eerst de auto op te halen en dan terug te komen met de auto om de spullen in te laden. Dit betekende helaas wel dat ik in mijn uppie midden door de stad moest met de auto! Gelukkig heb ik hierboven altijd iemand om op aan te spreken als het gaat om de weg vinden dus voor ik het wist reed ik samen met een hoop andere auto’s de ‘Harbour bridge’ op, wat had ik daar graag een foto van gemaakt maar dat zou de situatie dan weer enigszins gevaarlijk maken dus dit moeten jullie je maar gewoon even voorstellen;) Na een tripje met nog af en toe een gemiste afslag belandde ik dan toch in Wollongong waar ik eerst Cathrien en Ruud ging bezoeken, erg leuk om ergens in Australie te komen en je een klein beetje thuis te voelen:) Cathrien had zelfs nog de moeite gedaan om ‘Riestenvlaai’ te bakken dus mijn dag kon al niet meer stuk!

De volgende dag was het zover voor onze Road Trip maar niet voordat ik heb kunnen genieten van een heerlijke boterham met hagelslag (met dank aan Marga en Will, fijn dat ik ook een beetje kon meegenieten van Christel’s Holland pakket:P) Na een zeer zorgvuldige manier van de auto inladen en Yvonne en Fon ophalen waren we dan toch helemaal klaar om te vertrekken. Nu denken jullie vast zoo knap hoor helemaal in dr uppie door Sydney rijden en naar Wollongong, ja helaas verpestte ik die gedachte enigszins door op de weg naar Fon’s place bijna een andere auto te raken door zeer plotseling aan de kant te willen gaan, helemaal vergetend dat links van je ook nog mensen kunnen rijden:) (maarrr voor de rest ging het rijden prima hoor:P)

In de auto hebben we onze bestemming pas bedacht nadat we van verschillende mensen leuke plekjes hadden gekregen, onze planning was langs de kust naar het zuiden rijden richting Bowley Point, daar kamperen en genieten van het strand en de volgende dag landinwaarts een Bush walk doen en dan langzaam aan weer terug naar het noorden. Op de weg naar het zuiden gebeurde hetgeen waar ik al menige keren voor gewaarschuwd was maar wat toch erg zielig was om te zien, dode kangoeroes langs de weg..Nu heb ik het maar positief bekeken en Christels verhaal in gedachte gehouden, na 3 dode zie je pas een levende..nog 1 te gaan en dan zou ik dus eindelijk een levende zien:p
Rond de middag kwamen we in het zuiden aan en gingen we op zoek naar een kampeerplaats, eenmaal bij de receptie wachtende op wel of geen plaats voelde ik me weer even een kind! Toch wel bijzonder om weer met Christel te gaan kamperen aangezien we dit als kind vroeger ook vaak gedaan hebben! Gelukkig was er nog plaats en konden we ons tentje gaan opzetten. Menige andere kampeerders hebben bij onze aankomst vast gedacht aahhh vier meiden, pak de biertjes en een gemakkelijke stoel maar uit want dit wordt vast lachen! Helaas voor hun, binnen een half uur waren we helemaal geinstalleerd en zaten we aan een lekkere vervroegde paaslunch met een zelfgemaakte ‘Kouwsjotel’ wat wil je nog meer!!
Die middag hebben we lekker rustig aan gedaan aan het strand en ’s avonds na een aantal wanhopige pogingen om zelf een kampvuur te maken mochten we aansluiten bij een groepje Aussies die al een behoorlijk kampvuur gemaakt hadden. Uiteindelijk bleek dat ze ook al genoeg gedronken hadden dus toen de gitaar uitkwam zorgde dit gezelschap ook nog eens voor goed vermaak:p

De volgende ochtend hadden we het grandioze plan om zeer vroeg op te staan om de zonsopkomst op het strand te zien, een beetje jammer dan men hierboven daar iets anders over dacht en zich dus een heel wolkenveld voor de zon bevond:)..Ondanks deze domper op een hele vroege wekker in een vrij weekend bracht het ook iets heel leuks met zich mee!! Toen ik namelijk nog half slapend mijn tentje uit kwam gerold stond ik ineens oog in oog met meneer Kangoeroe:D..Wat een droge beesten zijn dat..hij stond letterlijk zo’n 3 meter van ons tentje af een beetje te grazen en rond te kijken. Na 10 minuten had hij wel genoeg van alle flitsen van onze camera’s en hupte hij er vrolijk vandoor…Finally dus toch mijn eerste levende kangoeroe!

Na dit goede begin van de dag hebben we onszelf weer een lekker ontbijtje gemaakt en besloten we om naar een plaats te gaan die collega’s van Christel ons hadden aangeraden, we werden geadviseerd daar een bushwalk te doen. We kregen van de tomtom twee opties waarbij 1, 26km was en de andere 46km, natuurlijk kozen wij voor de 26 wat we helaas achteraf beter niet hadden kunnen doen. We belandden op een off road weggetje waarbij na 15km rijden ineens het bordje stond ‘ 4wheel drive only from this point’. Als jullie de foto’s bekijken zien jullie dat wij absoluut geen 4wheel drive hadden dus hebben we ons plan iets moeten aanpassen. Uiteindelijk hebben we via een slingerweg met de mooiste uitzichten toch nog een mooie dag gehad en zelfs nog een klein wandelingetje gehad naar een waterval toe. Uiteindelijk kwamen we ’s avonds aan in een klein plaatsje genaamd Moss Vale waar we ons tentje weer hebben opgezet en een lekker avondeten in het centrum hebben gehad.

De volgende dag regende het ’s morgens en was het voor Australische begrippen best koud. We hebben besloten om nog even langs Kiama te rijden om naar een blow hole te gaan en vervolgens weer terug naar Wollongong te gaan. Na nog een lang tripje terug naar het noorden werd ik in Chatswood door de kids en Louise en Rod vrolijk thuis verwelkomd wat wel een erg goed gevoel geeft, een klein beetje alsof je echt thuiskomt na een vakantie.

Na een week die eeuwig leek te duren is het dan nu toch bijna zo ver en zijn er nog maar 22uur over voordat ik eindelijk mijn allerliefste vriendje van het vliegveld mag gaan halen! Nog een laatste nachtje alleen in mijn bedje..

Bedankt allemaal weer voor de super lieve berichtjes!! En nog even een paar reacties op jullie berichten:

Aan mn volleybalteam, ofcourse mis ik jullie ook, ik heb tot nu toe nog altijd niks gevonden waar ik een beetje kan beach volleyballen maar ik blijf ernaar op zoek;)

Mieraaandaaa, port zonder jou is toch echt minder leuk..de fles staat er, roept me, maar ik mis jouw gezelschap!

Inie minie! Ik beloof plechtig dat we zo gauw als ik terug ben een datum prikken en ik met jou en Wes naar de dierentuin ga!

Mijn lieve kiddies van 6/7A voor jullie ga ik een persoonlijke mail sturen om jullie te antwoorden, reken er maar op dat jullie in mei staan ingeroosterd om te skypen!!

John en Margot, bedankt voor de tips! Had wel al van Lake Macquarie gehoord maar nog geen kans gehad om dit te zien.. oww en de Hot Cross buns zijn heeeerlijk!

Tot over een maandje lieve mensjes!